Hoe het precies gegaan is, weet ik niet meer. In mijn herinnering was hij er ineens, het eerste hondje in ons gezin, Teddy genaamd. Waar hij vandaan kwam weet ik nog wel, namelijk uit een nestje honden bij de familie Hoek, die een portiek verder op woonde in onze straat. Het was trouwens niet de eerste hond van mijn ouders. Ze hadden in het begin van hun huwelijk een Keeshondje gehad, ik weet het nog van de foto's die bewaard zijn gebleven. Dat was een klein, wollig, wit Keeshondje. Dat was eind jaren 40 van de vorige eeuw.
 |
| Ma, Zus en het Keeshondje in de tuin aan de Stephensonstraat, Schiedam, ~1948 |
Het nieuwe hondje, Teddy, was natuurlijk niet "mijn" hondje. Maar het voelde wel als een enorme rijkdom. Ik was gek op dat lieve, schattige hondje, maar lang heb ik er niet van kunnen genieten. Na ongeveer drie maanden werd hij ziek en heel snel was hij dood. Ik was er kapot van. Voordat hij begraven werd, lag hij een dag in een kartonnen doos in onze "badkamer". Ik heb nog afscheid van hem genomen en aaide hem over zijn vacht. Dat voelde zo akelig, koud en stug, dat ik dat beter niet had kunnen doen. Ik herinner me het nog steeds. Hij werd bij mijn tante Riek in de tuin begraven, in de nieuwe Kerkstraat in Vlaardingen. Ik ben er nog regelmatig heen gefietst om bloemetjes op zijn graf neer te leggen; zelf geplukte margrietjes. Mijn tante en Oma V. hebben me daar later nog vaak aan herinnerd. Maar het was ook zo'n lief klein beestje ......
 |
| Teddy met Pa en Oma van de P. op het balkon in de Geert Reindersstraat in Schiedam |
PS, Pa is niet expres "onherkenbaar gemaakt. Waarschijnlijk heeft blogger deze foto gemaakt en met zijn tien jaar was hij nog niet erg bedreven met fotograferen met een eenvoudig "boxje", waarmee het niet makkelijk te zien is wat je in beeld hebt ......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten