Een nieuw decenium: het gezinsjaaroverzicht van 1980

In februari van dit jaar 1980 vierden Zus en Zwager hun koperen huwelijksfeest in Breda. Wij hadden in die tijd in Vlaardingen een bowlingbaan die "de Kangoeroe" heette. Nou, in Breda hadden ze die ook en daar vierden zij het. We begonnen met koffie met gebak .... 

Ook Zwagers moeder, Oma Benner (tweede van links), was van de partij

Hier smullen Diana, Desirée, Zwager en Pa van de taart

 .... daarna speelden we een paar potjes bowling ....

Dennis kijkt toe hoe Zwager zich gereed maakt voor de worp

... en vervolgens hadden we een heerlijk diner ..

Proost bruidspaar!

Ma, Pa, Laura, Dennis en Zwager aan de dis, terwijl de ober een nieuwe fles wijn ontkurkt

Het was een gezellige dag in het Brabantse ...

Met de voorjaarsvakantie gingen we dit keer niét naar een vakantiepark, maar spreiden we onze dagen over meerdere locaties. Zo brachten we weer een bezoek aan onze (schoon)familie in Assen, waar we met kleine Sven naar een kinderboerderij wandelden ...

 
... waar hij kennis maakte met een heel groot varken ....

... en waar Diana en Dennis thuis bij de Hoekstra's een potje Stratego speelden onder toeziend oog van nichtje Natasja.

Diana en Dennis spelen Stratego in de Brunelstraat bij Wil en Guitsen.
Natasja kijkt toe ...

 Maar we gingen ook naar Scheveningen, de Flevohof in de Flevopolder en naar Zeeland. Naar Scheveningen namen we neefje Jeroen mee en behalve naar het strand ...

... gingen we ook naar Madurodam ...

In Flevohof was vooral voor Dennis het weggooien van papier een feest ...

 
... hadden we veel lol op de schommels ....

 Ook werden we daar weer eens alle vier op de foto gezet, of moet ik zeggen alle vijf ... Dennis nog steeds met zijn onafscheidbare Mimi ...

 In Zeeland gingen we zowel naar Zierikzee als naar Haamstede. Op het Havenpark in Zierikzee, speelden Diana en Dennis met een antiek stokanker uit de 18de eeuw, speciaal voor hen daar neergelegd 😀...

 
... en in Haamstede maakten we een duin- en strandwandeling. Onze Benjamin maakte in de duinen

 
onderstaande foto van ons ...

... altijd wind in Zeeland, maar ik heb er door (toen nog) mijn krullen weinig last van ...

Net als in 1979, nam ik ook in dit voorjaar deel aan een prestatieloop. Dit keer was het de Groene Oaseloop in Maasland. Die vond toen plaats op Koninginnedag (eind april) en ik was daarover getipt door een collega van me, Jan van Buuren. Jan woonde namelijk in Maasland, bijna aan het parcours van deze loop. Wij trainden af en toe samen en dat was ook gedeeltelijk op het parcours van de prestatieloop. Ik had er wel zin in en schreef me in voor de 6 kilometer. Dat moest ik wel kunnen rennen, zonder te hoeven wandelen. Ongemerkt heeft Jan als toeschouwer een foto van me gemaakt toen ik langs kwam bij zijn ouderlijk huis.

Deelname aan Groene Oaseloop in Maasland - mei 1980

Ik ben nauwelijks te zien, laat staan te herkennen. Maar de deelname van mij aan deze prestatieloop is wel van belang geweest bij de ontwikkeling van de (latere) gezamenlijke hardloophobby van Diny en mij. Ik jogde al een aantal jaren onregelmatig, voornamelijk met wisselende collega's. Maar de gesprekken die ik met Diny had over deze loop heeft haar zo nieuwsgierig gemaakt naar het hardlopen, dat wij hierna voor het eerst samen zijn gaan hardlopen. Hier kom ik over een aantal posts uitgebreid op terug.

 In juni van dit jaar vierde Ma en Pa hun "koralen" huwelijksjubileum: 35 jaar getrouwd. Ik liep er al een beetje op vooruit bij het koperen jubileum van Zus en Zwager eerder dit jaar. Ook Pa en Ma vierden het in Bowlingcentrum "de Kangoeroe", maar dan in Vlaardingen. Natuurlijk werd er weer lekker gegeten ...

Het koralen bruidspaar

Ik moest, zoals gewoonlijk, weer gek doen aan tafel (pinkje omhoog) ...

... en bij het bowlen werd ook door het bruidspaar goed meegedaan ...

... maar de schoonheidsprijs verdient toch kleindochter Diana voor deze fraaie worp ...

 De zomervakantie werd ook dit jaar, voor de vierde keer op rij, doorgebracht in Frankrijk. Het werd overigens wel de laatste keer dat wij dat in dit land deden. Deze keer ging de reis naar de Lac d'Aiguebelette in de buurt van Chambéry en ook niet zo gek ver van Annecy, waar we een aantal jaren eerder een vakantie hadden doorgebracht. Van de onderstaande plattegrond krijg je een idee van hoe het meertje gelegen was ...

De camping lag vlakbij St. Alban de Montbel

... en van de ansichtkaart zie je hoe de camping, toen Base de Loisirs du Sousey geheten, aan het meer lag.

Onze camping voor dit jaar aan het Meer van Aiguebelette

 Het was in een paar opzichten een bijzondere vakantie .... ten eerst was het weer niet echt zomers te noemen ... "De zomer kende een markante periode met koel weer", staat er op internet te lezen over deze zomer. En pech, ónze vakantie viel precies in die periode. Ook viel er veel regen. Daarbij kwam dat we een nieuwe, zeer moderne camping hadden uitgekozen, die het warme water opwekte met "zonnecollectoren". Dat betekende dat er niet veel warm water was om te douchen, brr. De camping bestaat nog steeds en heet nu Camping Huttopia. Wel uitgebreid met veel luxe, als je daar tenminste van houdt ...

Maar er was ook veel goed nieuws te vertellen over deze vakantie. We hadden een leuk plaatsje op de camping, waarbij het tentje van de kids en ook nog ruim op paste ...

... en de camping lag aan het meer waar we zo naar toe konden lopen. Het meer had ook een leuk zandstrandje (Plage du Sougey) op slechts een paar honderd meter van de camping en er stond ook nog een handig bankje bij het strand ...

 ... waar we vaak gebruik van konden maken. Want ... het was helemaal niet zo druk op het strandje. Ook hadden we leuke, Nederlandse buurtjes op de camping, die ook nog een dochtertje hadden, Sylvia, die bijna net zo oud was als Dennis. Dus die had in ieder geval een speelkameraadje.

Dennis en Sylvia bouwen samen een zandkasteel.
Zoekplaatje: op het meer dobbert Diana in het rubberbootje ...

 
Natuurlijk werd er ook gesport op de camping, hieronder laten moeder en dochter zien dat ze het badmintonnen aardig onder de knie hebben ... Hoewel, bij nader inzien lijkt het toch gewoon meer op tennissen. Wat maakt het uit, ze hadden er gewoon lekker plezier in.

Met de buurtjes (de "van der Krukjes") gingen we gezellig om, dronken koffie en we hebben ook met hen gebarbecued. Ze hadden familie in de buurt, die af en toe op visite kwam, waardoor het vaak een groot gezelschap was. Die familie had een grotere zoon, waardoor ook Diana leuk gezelschap had om vakantiebelevenissen mee uit te wisselen.

Af en toe gingen wij ook op stap. Zo gingen we naar Grenoble, waar de onderste twee foto's gemaakt zijn ...

Sylvia ging ook mee naar Grenoble

 

Van het kleine kermisje in het centrum maakte Sylvia en Dennis dankbaar gebruik.

Verder zijn we ook nog naar grotten geweest, het hoe en wat is me niet bijgebleven, maar het plakboek vertelt me dat dáár de onderstaande leuke foto is gemaakt, die ik jullie niet wil onthouden ...

Ook wij hadden familie in de buurt op vakantie. Zowel Leen&Gabriëlle als Martha met haar gezin waren in Annecy aan het kamperen, wel op verschillende locaties. Wij gingen bij hen op bezoek en zij bezochten ons. Hieronder een aantal foto's van de gedeelde vakantievreugde ...

De Rademakers op bezoek bij ons

Dennis ging met nichtje Jenny mee om een stukje te zwemmen in het meer van Annecy

Wij op bezoek bij Leen en Gabriëlle

 
Zoals gezegd, we hebben ook best veel regen gehad. Daar is nog wel wat over te vertellen. We hebben een paar keer gehad dat we om moesten rijden omdat de weg geblokkeerd was door (half) ondergelopen wegen, zoals op onderstaande foto te zien is ...

Rechtsomkeert in verband met ondergelopen wegen ...

 
... we kwamen dan ook regelmatig bordjes tegen met de volgende kreet er op ...

En ook op de camping hadden we last van wateroverlast. Ik was wel wat gewend met kamperen en had in het verleden al regelmatig geultjes moeten graven rond tenten om het water buiten te houden. Maar nog nooit had ik water in de tent gehad. Dat was nu wel het geval. Ik ging op zoek naar materiaal om dit op te lossen en ik vond: een kruiwagen, een schep en een berg grof schelpenzand. Ik bedacht me geen moment. Het regende nog hard, dus verklede ik me in zwembroek, regenjas en kaplaarzen. Zo ging ik het zand halen, sloeg het losse tentzeil helemaal terug en in de hoek waar het water binnenkwam verhoogde ik met het zand de ondergrond zover, dat het boven het waterniveau buiten was. Zo slaagde ik er in het water buiten te houden.

Ook nog een aardige anekdote was, dat ik mijn kookkunsten wilde tonen in deze vakantie. "Panpizza's" waren op dat moment in de mode én dat leek me haalbaar voor mij. Als ondergrond nam ik brood zonder korsten en verder natuurlijk de geëigende ingrediënten, zoals kaas, tomaat, ui, enz. Wat kan er misgaan? Ik maakte een cruciale fout en dat was dat de kaas die we hadden, niet onze "normale" Nederlandse kaas was, maar een pittige, Franse kaas. Goed om zo te eten, maar niet om te verwarmen. De lucht die er vanaf kwam was niet bepaald lekker te noemen. De jongens klaagden er al over, maar probeerde toch een stukje. Kreten als "strontlucht" en "niet te vreten" waren niet van de lucht. "Niet te flauw", zei ik, "jullie moet er even doorheen ...". Het eindresultaat was, dat ook mijn portie de vuilnisbak in ging en ik wijselijk mijn verlies nam .... Ik kan me niet herinneren dat ik er later mee gepest ben ...

Verder valt nog een bijzondere prestatie te vermelden. Zelf ben ik namelijk het meer over gezwommen, in één keer heen en terug. Ik had begeleiding van de kids (allebei?) in hun opblaasbare roeibootje.

Diana dobbert hier op het meer in het bootje,
waarin zij mij zou begeleiden bij mijn zwemprestatie

 
Of dat laatste nou zo verstandig was ... Als ik in de problemen gekomen was, hadden ze mij dan moeten redden? En hoe dan? Ik heb even op Google Maps gekeken en van Plage du Sougey naar de dichtstbijzijnde "andere kant" (zou ook een eiland geweest kunnen zijn) is zo'n 1200m, dus een kleine 2,5 kilometer heen en weer. Toch een aardige prestatie, vind je niet? Het is in ieder geval gelukt en ik was best trots ...

Ondanks het slechte weer hebben we toch best een leuke vakantie gehad en bijzondere dingen gedaan. Ik heb er tenminste fijne herinneringen aan ...

In augustus van dit jaar ondernamen Leen en ik weer een trektocht op de bromfiets. Dit keer was ons hoofddoel de stranden van Normandië, waar in 1944 de bevrijding van Europa begon: D-Day dus. Van deze reis zal ik in een aparte post verslag doen.

In het najaar (november) gingen we met het gezin van Zus en Zwager een weekend weg. De bestemming was een gloednieuw park in één van de Flevopolders: Eemhof. Ik heb het even op Wikipedia nagekeken, en inderdaad werd "De Eemhof" in 1980 geopend als één van de oorspronkelijke Sporthuis Centrum-parken. Het was zelfs het eerste bungalowpark met een subtropisch zwemparadijs. Nou, van dat subtropisch zwemparadijs hebben we dan ook flink gebruik gemaakt. Wij als gezin hadden namelijk met de zomervakantie in Frankrijk niet zo mooi weer gehad, dus dit was een aardige compensatie.

Wat ook nieuw was, was dat het zwemparadijs een golfslagbad had. Op onderstaande foto zijn voor het trappetje vier familieleden te zien ...

Dennis houdt het trappetje vast, boven hem zijn Diny en Laura (net) zichtbaar. Schuin boven Laura is Zus ook van de partij.

Maar er waren ook andere spannende attracties in en rond het bad, zoals de superlange glijbaan en het hete bubbelbad ...

Diana rutscht van de glijbaan met Desirée? daar gelijk achter

Even bijkomen van de belevenissen ...

Buiten in het "hete" buiten bubbelbad was het ook goed vertoeven.
Desirée uiterst links, Diana uiterst rechts, met Diny? vlak onder haar ...

Dat het een pas nieuw park was, bleek wel aan de "aankleding" buiten. Het was een hele kale bedoening, met alleen maar een paar sprietige bomen in de zware kleigrond. Het was een beetje guur weer, zoals uit onderstaande foto te zien is. Dus zoveel hebben we niet buiten gewandeld, we zochten het vertier meer binnenshuis.

Even de benen strekken in het kale landschap

Binnen hadden we het natuurlijk ook gezellig ...

's Avonds thuis bijkomen van de belevenissen

Desirée en Diana zijn aan het fröbelen ...

 Het nieuwe park was vooral interessant door het subtropisch zwemparadijs en de gezelligheid zochten we bij elkaar. Dus we hebben best een leuk weekend gehad.

Weer thuis waren er in november van beide kinderen sportactiviteiten te vermelden. Diana, die zich door de jaren heen als een fanatieke korfbalster had ontwikkeld, fotografeerde ik bij één van haar thuiswedstrijden van Spirit ...

Diana (midden op de foto) verdedigt de korf ...

En Dennis was oud genoeg om op voetballen te gaan. We hadden hem bij Fortuna aangemeld en daar zat hij met twee klasgenootjes, Paultje en Leendert, in een elftal.

Dennis (zittend rechts) zat met klasgenootjes Leendert (staand links) en Paultje (naast Leendert) in een team. Begeleiders waren Els (links) en Harriet.

Dat Dennis ook al snel tot een aardig schot kon komen, laat de onderstaande foto zien.

Dennis heeft niet zo heel lang op voetbal gezeten. Hij koos, net als zijn zus, al betrekkelijk snel voor korfballen bij Spirit.

Eén van de kerstdagen van 1980 hebben we samen met onze vrienden Ria&Kees en hun drie kinderen doorgebracht. Daar is onderstaande foto van bewaard gebleven, waaruit blijkt dat we bij ons thuis gezellig gefonduud hebben.

Rond de tafel van links naar rechts: Keesje, Kees, Ria (met daarachter Cindy?), Jolanda, Diana, Diny en Dennis.

 
Wellicht leuk om dit jaar 1980 af te sluiten met een foto van de kinderen van Zus en Zwager en van ons, gemaakt in dit jaar in de slaapkamer van mijn vader en moeder in de Aalscholverlaan.

Boven: Diana en Desirée
Beneden: Dennis en Laura