Waar waren we gebleven? Zo begon Geert Mak, mijn grote held en voorbeeld, steevast de volgende aflevering van zijn televisieprogramma "In Europa". Geert Mak weet geschiedenis op een verantwoorde manier populair te maken voor een breed publiek door het schrijven van boeken en het maken van televisie-uitzendingen. Hoewel ik niet in zijn schaduw kan staan, probeer ik het op een zelfde manier te doen. Mijn Blog haalt natuurlijk bij lange na niet zijn niveau en mijn publiek zal niet veel meer dan een handje vol mensen blijven. Maar ik heb er lol in en wie weet stimuleert het mensen om zich eens wat meer in (zijn of haar) geschiedenis te verdiepen. Want .... "wie de ogen sluit voor het verleden, is blind voor de toekomst".
Dus ... waar waren we gebleven? De laatste drie posts ben ik namelijk van mijn tijdlijn afgeweken en heb ik teruggekeken in de tijd door drie posts te wijden aan mijn voorouders en de tijd waarin zij leefden. De laatste post van mijn tijdlijn was getiteld "Mijn ouders 2" en ging over wat mijn ouders meegemaakt hadden in het tijdvak 1960 - 1973. De inhoud van de laatste posts van mijn tijdlijn kort is samengevat: Diny en ik zijn getrouwd (1971), we hebben ons huis in Vlaardingen ingericht maar wonen er nog niet (half 1972), ik heb mijn militaire dienstplicht erop zitten en werk weer bij Unilever (eind 1972), mijn moeder heeft met succes een zware openhartoperatie ondergaan (maart 1973) en we zijn daarom "thuis" niet meer nodig als ondersteuning van mijn ouders. We pakken de tijdlijn weer op in het eerste kwartaal 1973.
En toen, min of meer "ineens", waren Diny en ik twee keer "in verwachting". Achteraf heb ik vaak gezegd dat we in verwachting waren van onze "tweeling". Wat was het geval ... ?
Ik heb al eerder verhaald over een speciaal nichtje, maar haar naam heb ik tot nu toe niet genoemd: Diana. De belangrijkste gebeurtenis in haar leven was het tragische overlijden van haar moeder Sjaan, link, Diana was toen nog maar net twee jaar.
 |
| Eén van de leukste foto's van Diana met haar moeder Sjaan (1968) |
 |
| Diana (midden) met haar "broertje en zusje" Gerard en Leonora uit haar eerste pleeggezin (1970) |
Ze werd daar vaak door de Schiedamse familie opgezocht, ook door Diny en mij, maar ze kwam ook regelmatig naar Schiedam. Maar na drie jaar, zomer 1972, kwam aan die opvang een einde en keerde Diana terug naar Schiedam. Ze ging toen in het gezin van de oudste zus en zwager van Sjaan wonen, Riet en Piet.
 |
| Diana viert haar zesde verjaardag weer in Schiedam (1972) in het pleeggezin van de oudste zus van Sjaan, Riet. |
Na een half jaar kwamen er spanningen in dat gezin en moest er opnieuw ander gezinsopvang voor Diana gezocht worden. Er werd een familieberaad georganiseerd, waarbij Diny's ouders, Diana's vader en alle getrouwde broers en zussen (met partners) van Diny uitgenodigd werden.
Vóór het familieberaad had Diny aan mij te kennen gegeven dat ze Diana graag op wilde vangen en niet zomaar voor even, maar echt zolang het mogelijk en/of wenselijk was. Ik stemde er gelijk mee in, wetende dat Diny dat echt vanuit haar hart deed. Natuurlijk deden we het primair voor Diana, maar Sjaan was immers ook de lievelingszus van Diny geweest. Er waren wel twee zaken die tegen ons als opvanggezin pleitten. We konden Diana niet direct opvangen, omdat we nog inwonend waren bij mijn ouders (vanwege de de hulp die mijn ouders nodig hadden) én wij hadden totaal geen enkele ervaring met het opvoeden van kinderen. Wel sprak, naar ons inziens, in ons voordeel, dat Diny vanuit haar vorige werk ruime ervaring had met de verzorging van kinderen van de leeftijd die Diana op dat moment had. Wij besloten het familieraad afwachtend in te gaan en pas onze optie op tafel te leggen wanneer er geen andere oplossing voor de opvang van Diana naar voren kwam.
 |
| Diny tussen de kinderen van het artsengezin, die zij verzorgde (foto mei 1968) |
Het familieberaad vond plaats ten huize van het gezin van de een-na-oudste zus van Diny. Toen er geen oplossing voor de opvang van Diana naar voren kwam, werd er geopperd dat ze "dan maar naar een kindertehuis" zou moeten. Mijn schoonvader reageerde hier furieus op met: "dat nooit" ... en er was tumult! Toen de aanwezigen weer wat bedaard waren, kwamen wij met ons voorstel naar voren. In ons voorstel benadrukten we dat we Diana niet op dit moment konden opvangen, waarschijnlijk later in het jaar. maar dat wel het wel heel graag zouden willen. Toen bood de op een-na-oudste zus en zwager van Sjaan, Martha en Rinus, aan om Diana in die tussentijd in hun gezin op te vangen. Omdat iedereen zich in deze oplossing kon vinden, waren wij vanaf dat moment "in verwachting" van ons eerste kind: Diana. Goed, een pleegkind, maar het gevoel werd al snel anders.
 |
| Foto van Diana met neefje Marcel en nichtjes Jolanda en Jenny, ten tijde dat Diana bij het gezin van Martha en Rinus woonde (1973) |
Wanneer het familieberaad precies plaatsvond weet ik niet meer, maar het zal waarschijnlijk eind januari 1973 geweest zijn. Ruim een maand later merkte Diny dat ze zwanger was. De eerste datum voor de bevalling die vastgesteld werd, was eind oktober/begin november. Het werd uiteindelijk drie weken later. Hoe dan ook, vanaf dat moment waren we dus in verwachting van twee kinderen.
 |
| Diny, in verwachting van twee kinderen, met Diana vastgelegd in haar ouderlijkhuis aan de Slachthuislaan |
Inmiddels was mijn moeder geopereerd en haar herstel ging voorspoedig. Haar conditie ging met sprongen vooruit, maar de dokter adviseerde om te verhuizen, zodat Ma geen trappen meer hoefde te lopen. Twee maanden later (mei 1973) verhuisden Ma en Pa naar de Aalscholverlaan in Vlaardingen. Op hetzelfde moment konden Diny en ik "eindelijk" ons appartement in Vlaardingen gaan bewonen. Ons optrekje had een jaar op ons staan wachten, het was alleen maar gebruikt om wat vrienden en familie te ontvangen. Ma was voldoende opgeknapt en Ma en Pa hadden onze hulp niet meer nodig. Voor hen, maar ook voor ons, begon een nieuwe fase in ons leven. Er werd besloten dat Diana haar schooljaar af zou maken bij het opvanggezin van Martha en Rinus en dat ze tegen het begin van het nieuwe schooljaar bij ons zou komen wonen
Die zomer zijn we maar kort op vakantie geweest. We zijn begin juli twee weken met een huurauto naar ons vertrouwde vakantiedorp Chêne in België geweest, gelogeerd bij Tante Elisa. We hebben een paar geliefde plaatsjes van ons bezocht, zoals La Roche en Ardenne, Esch-sur-Sûre, Bastogne, Bouillon en Florenville. In Esch-sur-Sûre heb ik onderstaande foto van Diny gemaakt, toen we even lekker in de natuur aan het verpozen waren.
 |
| Even relaxen in de natuur bij Esch-sur-Sûre ... |
Op vakantie hebben we ons niet al te druk gemaakt. Zoals op de foto te zien is, was Diny best wel "flink zwanger". Ze was maar klein van stuk en ik een "lange", zoals Diny's zus Wil het zo plastisch voor onze verkering had uitgedrukt. We hadden meer behoefte aan rust en na de vakantie "thuis" eens te wennen aan ons huis waar we eigenlijk nog niet in gewoond hadden.
 |
| Diny, flink zwanger, geportretteerd met Moeder Jans ... |
En zo hadden we een rustige zomer(vakantie), waarbij we in verwachting waren van twee kinderen: Diana, die voor het begin van het nieuwe schooljaar zou komen, en "Barbara of Dennis", die we begin november verwachtte. Tja, het geslacht van ongeboren babies werd toen nog niet bepaald. Al met al was het best wel spannend hoe alles zou gaan lopen met onze twee kinderen op komst. Moeder Jans, zie foto boven, zag het allemaal wel zitten. Ik had al een goede relatie met haar en die zou alleen nog maar beter worden. Met flauwe schoonmoedermoppen hoef je bij mij dan ook niet aan te komen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten