Wat je eerste herinnering in je
leven is, is niet altijd eenvoudig vast te stellen. Ik heb de keuze uit
twee of drie rondom mijn vijfde levensjaar, waarvan ik niet precies weet of de
ene herinnering eerder was dan de andere. Daarom eerst maar het "slechte
nieuws", of wel de meest nare herinnering.
Ik kom met mijn moeder naar
buiten en het is koud. Ik heb een soort vestje aan met een capuchon en met
een rits. Mijn moeder zet de capuchon bij me op en trekt de rits
dicht. Bij het laatste stukje dichttrekken zit het velletje bij mijn hals
tussen de rits. Ik gil het uit van pijn. Mijn geschrokken moeder
probeert het snel los te krijgen en wellicht lukte dat ook snel. Alleen voor
mij duurde dat een eeuwigheid .............
De tweede iets minder nare
herinnering is met het gezin. Pa, Ma, mijn oudere zus en ik zijn op
de brommer op weg naar Alphen aan de Rijn. Daar woonde het liefste,
jongere broertje van mijn moeder. Mijn zusje achterop bij Pa en ik bij Ma.
We rijden ergens in Rotterdam Noord. In die tijd, de vijftiger jaren, ging
alle verkeer nog door de centra van de steden, niks buitenom. Het was een weg
met tramrails, wellicht de Bergweg. Het had licht geregend en de tramrails
was glad. Je raadt het wellicht al? Mijn moeder slipte op de tramrails en we
gingen onderuit. Dat was natuurlijk weer flink huilen, wat wil je van
een kind van vijf?! Uiteindelijk hadden we niks, maar ik was erg van
streek en mijn ouders besloten terug naar huis te gaan.
 |
| Ons gezin met op de schoot zus en blogger, op rechts Ma en Pa en op links Oom (liefste broertje van Ma) en Tante, omstreeks 1955
De derde herinnering is een "algemene" herinnering, niet één van een specifiek moment. Ik zat op de kleuterschool en mijn moeder bracht me naar school. Ze laat me op het "besloten" schoolplein achter en wanneer ik vroeg was en er nog niet veel kinderen waren, probeerde je de deurknop van de schooldeur te pakken te krijgen én vast te blijven houden. Wanneer je de deurknop vast had en de juffrouw deed de deur open om ons binnen te laten dan mocht je als "beloning" een bepaalde taak doen, je mocht dan bijvoorbeeld het bord schoonmaken. En ik was dan trots dat IK dat mocht doen. Hoe simpel kon het leven zijn .......
Blogger op de kleuterschool geportretteerd als Volendammertje
|
