23 december 2019

Op vakantie naar Vessem (1957-1960)

Er zijn gebeurtenissen in het leven die echt een onuitwisbare indruk op je maken, die je vormen. Bij mij zijn dat de vakanties geweest die ik eind vijftiger jaren mocht vieren. Mocht vieren, want ik realiseer me nú dat ik echt bevoorrecht was, want wie kon er in die tijd elk jaar op vakantie? Deze blog vat een drietal van die vakanties samen, in één van mijn volgende blogs zal ik de andere vakantie behandelen die me gevormd heeft.

In de jaren 1957-1960 ging ik met mijn ouders en Zus op vakantie naar Vessem (NB). vlak bij Eindhoven. Zus en ik weten het niet meer helemaal precies, maar we zijn drie of vier geweest en we zijn op drie verschillende manieren geweest: met onze eigen auto, met de taxi en met de fiets. Eén ding is absoluut zeker, we hebben daar steeds gekampeerd.


In 1957 ging ons gezin met onze eigen auto op vakantie naar Vessem. Die auto heb ik al in een eerdere blog beschreven, een Standard (Austin) uit de 40-jaren. In de jaren daarop gingen we met de taxi en met de fiets. Het jaar dat we met de taxi gingen, gingen we samen met familie. Het laatste jaar dat we naar Vessem gingen, gingen we op de fiets.

De jaren dat we niet met onze eigen auto gingen was het meenemen van de bagage was een probleem. De zware kampeerspullen werden dan in een grote kist vooruit gestuurd met "van Gent&Loos". Maar toch hadden wij allen nog een fietstas vol achterop onze fiets, voornamelijk met kleding. Die fietstocht was zeker een avontuur voor ons kinderen van 10 en 13 jaar. Het was zo wie zo een behoorlijke afstand, ruim 100 kilometer én er moest een behoorlijke horde genomen worden: de Maastunnel. In de Maastunnel moest je namelijk met je fiets met de roltrap naar beneden en naar boven en dat was best moeilijk wanneer er ook nog volle fietstassen achterop zaten. Pa hielp ons natuurlijk wel wanneer dat nodig was. Hij zette dan eerst zijn fiets beneden neer en kwam ons dan één voor één ophalen.

Zoals gezegd, in Vessem kampeerden we en dat was in die tijd ook echt een avontuur. We sliepen met zijn vieren in een shelter-tent, met vier luchtbedden naast elkaar. Overdag werden de luchtbedden twee aan twee opgestapeld aan de zijkant van de tent en zo dienden de luchtbedden dan als bank. Eten werd klaargemaakt op een primus, een oliegestookte brander waarvan de kop werd voorverwarmd met spiritus. De foto hieronder geeft een aardige impressie van hoe we daar leefden.

Ma braadt het vlees op de primus
Eten deden we op de koffer, zoals de foto hieronder laat zien. Zus en ik zaten op onze knieën op de grond en Pa en Ma zaten op kleine visstoeltjes. Water moesten we oppompen en afwassen deden we ook bij de pomp. We stonden met de tent op een grasveld en er stonden maar een paar tenten op dat veldje, ruimte genoeg.

De maaltijd bij de tent; de koffer diende als tafel ...
We deden "simpele" dingen, zoals wandelen (zie onder), bramen zoeken waarvan Pa dan jam van maakte, krenten plukken bij de boer in het dorp. Ook was er op de camping "Zonnehoek" een kantine, waar een flipperkast stond. Dat was mijn kennismaking met "flipperen" en ik weet nu nog dat het thema van de flipperkast "kaarten"  was. Je moest proberen "setjes" te maken, zoals vier azen, vier boeren, enz. Ook herinneren we dat tijdens één van de wandelingen we kennis maakten met schrikdraad. Dat was een nieuwe ervaring voor ons en dat wilde we ook uitproberen door het aan te raken, achteraf geen prettige ervaring .....

Blogger met zus Anneke en Ma wandelend op het achterterrein van de camping
Dat kamperen en de camping in Vessem veel indruk heeft gemaakt, blijkt uit het feit dat mijn allereerste zelfstandige vakantie in 1965 kamperen in Vessem was. Onderstaande foto getuigt van dat feit, waarbij blogger samen met zijn toenmalige vriend Freek verenigd is voor de tent in Vessem. Wat opvalt is dat de tijd is voortgeschreden: alhoewel het theeketeltje nog steeds van de kampeeruitrusting van Pa en Ma was, de brander er onder was een moderne van Camping gaz. Een ding is onveranderd gebleven, de voorliefde voor kamperen is nooit bij de blogger weggegaan.

Het kamperen in Vessem was kennelijk bevallen, want jaren later ging blogger met vriend Freek op herhaling.